Ηθελα να γραψω για ενα πολύ καλο περιοδικο λογοτεχνιας και ποιησης , την ΕΥΘΥΝΗ, που με συντροφεψε στα λογοτεχνικα ταξιδια μου, εκει στο χωριο μου, πριν μπω στο Πανεπιστημιο.
Ετσι στο καφενειο που περνουσα τα απογευματα μου, περιμενα μια φορα το μηνα να εκδοθει το περιοδικο να το παρω στα χερια μου, νομιζω υπηρχε ενα πρακτορειο κοντα στη μεγαλη πλατεια απο οπου το προμηθευομουν. Και να χαθω στις σελιδες του.
Τωρα βγαινει υπο νεα διευθυνση και λεγεται ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ, παντως στεναχωριεμαι για τα νεα παιδια που περνουν ωρες μπροστα στον υπολογιστη και δεν εχουν καθολου χρονο για Σκεψη για διαβασμα για περισυλλογη, και ετσι χανουν πραγματα πολυτιμα που θα τους συντροφευουν μεγαλωνοντας....
Ετσι στο καφενειο που περνουσα τα απογευματα μου, περιμενα μια φορα το μηνα να εκδοθει το περιοδικο να το παρω στα χερια μου, νομιζω υπηρχε ενα πρακτορειο κοντα στη μεγαλη πλατεια απο οπου το προμηθευομουν. Και να χαθω στις σελιδες του.
Τωρα βγαινει υπο νεα διευθυνση και λεγεται ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ, παντως στεναχωριεμαι για τα νεα παιδια που περνουν ωρες μπροστα στον υπολογιστη και δεν εχουν καθολου χρονο για Σκεψη για διαβασμα για περισυλλογη, και ετσι χανουν πραγματα πολυτιμα που θα τους συντροφευουν μεγαλωνοντας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου