ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ;

ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΖΩΗΣ - ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ " ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ"

ΔΗΛ. ΤΗΣ κας ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ...ΜΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

__________Η κα Διαμαντοπούλου τα έχει βάλει τόσο με τήν Ορθόδοξο Εκκλησία μας όσο και μέ τό μάθημα των Θρησκευτικών, Δεν της αρέσει το υφιστάμενο καθεστώς. Δεν θέλει τα παιδιά μας να μαθαίνουν στα σχολεία για τήν Ορθόδοξη Πϊστη μας, για την Εκκλησία μας, για την Ορθόδοξες Παραδόσεις μας! Προτιμάει να μαθαίνουν για την πολυγαμία των Μουσουλμάνων, για τα "ουρί" και τα πιλάφια του Παραδείσου! Η κα Διαμαντοπούλου δεν θέλει να μαθαίνουν τά παιδιά μας τήν ηθική, όπως τήν διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας! Αν όμως δεν διδαχθής την χριστιανική ηθική, μένεις εκτεθειμένος στην ανηθικότητα! Αυτό άραγε είναι τό πρότυπο ζωής που θέλει να λανσάρει η κα Διαμαντοπούλου στα Ελληνικά Σχολεία;Ίσως έτσι νά είναι! Παρά τό γεγονός, ότι έχουμε ενδείξεις, δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Πρίν λίγες ημέρες, όταν βρέθηκε στό Λονδίνο, μίλησε καθαρά καί πολύ απαξιωτικά για τη Ορθόδοξη Εκκλησία! Καθώς μετέδωσαν τα Πρακτορεία Ειδήσεων: Πρώτον, επισκέφθηκε ένα Τζαμί καί ελαβε πληροφορίες γύρω από τον τρόπο λειτουργίας του. Δεύτερον, εδήλωσε ότι θα μετατρέψει τό μάθημα των θρησκευτικών σε μάθημα θρησκειολογίας! Έτσι λοιπόν οι μαθητές θα μαθαίνουν όχι για τον Σωτήτα Χριστό, τον αληθινό Θεό, αλλά για τον Μωάμεθ! Θα μαθαίνουν επίσης όχι για την Αγία Γραφή, αλλά για το Κοράνιο! Τρίτον, θα άπαλλάξει τα σχολεία από τίς εκκλησιαστικές επιδράσεις! Τι κακό άραγε έκανε η Εκκλησία στην Εκπαίδευση;

________Ιδού οι σχετικές Δηλώσεις της κας Διαμαντοπούλου:

"Επίσης, η κ. Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε και στο μάθημα των θρησκευτικών επισημαίνοντας, ότι το μάθημα των θρησκευτικώναπαλλάσσεται από εκκλησιαστικές επιρροές και θα αναφέρεται πλέον σε όλες τις θρησκείες"

________Στα πλαίσια της τακτικής αυτής απαγόρευσαν στους ιερείς να επισκέπτωνται τα Δημόσια Σχολεία! Απαγόρευσαν επίσης στους κληρικούς μας να μεταβαίνουν στα σχολεία για να εξομολογήσουν τά παιδιά μας. Κατήργησαν ωσαύτως τον τακτικό εκκλησιασμό των μαθητών. Υποβάθμισαν τήν εορτή των Τριών Ιεραρχών! Αυτές άραγε ήσαν οι εκκληστιστικές επιρροές στην εκπαίδευση; Παράλληλα διαβάζουμε με οργή, ότι σε κάποιο Νηπιαγωγείο Σχολείο των Αθηνών πολύ πρόσφατα γιόρτασαν -προσέξτε: τα ορθόδοξα ελληνόπουλα- την εορτή "Μπαϊράμι" των Μουσουλμάνων! Ο Χριστός καί οι Ορθόδοξοι Κληρικοί εκδιώκονται από την Εκπαίδευση! Ο Μωάμεθ καί οι γιορτές του Ισλαμισμού εισάγονται στην Εκπαίδευση! Η καθιερωμένη πρωϊνή προσευχή "εξω-πετάγεται", καταργείται από κάποια σχολεία μας! Στη θέση της εισάγονται και χρησιμοποιούνται ποιήματα του αριστερών φρονημάτων ποιητή Γιάννη Ρίτσου! Εύγε καί πάλιν εύγε, κα Διαμαντοπούλου, Τα έχετε βάλει με το Χριστό καί τήν Εκκλησία Του! Αλλά, κυρία Αννούλα μου, μη λησμονείτε τό "σκληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζειν!" Είναι καταστρεπτικό για σένα να κλωτσάς τα καρφιά, κα Διαμαντοπούλου, δηλ. να πολεμάς τό Χριστό μας και την Εκκλησία Του! Τίποτε δεν σε εδίδαξε η περιπέτεια του Κομμουνισμού στο πάλαι ποτέ Σιδηρούν Παραπέτασμα; Εκεί η πίστη καί η απιστία ήλθαν σε σφοδρή αντιπαράθεση επί ογδόντα τόσα χρόνια. Στο τέλος όμως η Ορθόδοξη Πίστη ενίκησε!

________ Με όλους αυτούς τους τρόπους οι του Υπουργείου Α-παιδείας καί Α-θρησκευμάτων άνοιξαν τώρα πιά τις πύλες της κολάσεως. Η πάσης μορφής διαφθορά έλαβε δελτίο "ελευθέρας κυκλοφορίας" στον ελλαδικό χώρο! Το δελτίο "ελευθέρας",δηλ. ενός τρόπου ζωής χωρίς ηθικές δεσμεύσεις, χωρίς χαλινάρι, χωρίς φόβο Θεού, έλαβαν και χρησιμοποιούν Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Βουλευτές, Βιομήχανοι, Επιχειρηματίες, μικρομεσαίοι, γονείς και παιδιά, αγόρια και κορίτσια, κληρικοί καί λαϊκοί, μικροί καί μεγάλοι! Ετσι η ασυδοσία έφερε την διαφθορά των ψυχών και των σωμάτων! Η σαπίλα κυριαρχεί τώρα πιά παντού! Λησμονήσαμε το αρχαίο ρητό: "Πάσα επιστήμη, χωριζομένη αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται!". Λησμονήθηκε γρήγορα κάτι που είπε καί ο Λεχ Βαλέσα: "Άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!"Ἐτσι λοιπόν φθάσαμε πιά στο χείλος της αβύσσου! Σήμερα πιά γίνεται λόγος για το Σύμφωνο ελευθέρας Συμβιώσεως, για τούς γάμους των Ομοφυλοφίλων, για Παρελάσες τὠν Gays στη Θεσσαλονίκη, για τον ελεύθερο έρωτα, για τον αγοραίο έρωτα, για σωματεμπορία, για μπράβους και νονούς διαφόρων ειδικοτήτων, για άθεσμες σχέσεις! Στο όνομα της ελευθερίας όλα επιτρέπονται! Η χριστιανική ηθική όλα αυτά τα περιγράφει, τα καταδικάζει και τα απαγοερεύει! Να τι μάς λέγει ο λόγος του Θεού: "Προς Ρωμαίους 24-32

" Γι’ αυτό τους παρέδωσε ο Θεός στις βρωμερές επιθυμίες τους και τους άφησε να ατιμάζουν μόνοι τους τα σώματά τους. Γιατί στη θέση της αλήθειας του Θεού έβαλαν το ψέμα και σεβάστηκαν και λάτρεψαν την κτίση αντί για τον Κτίστη - ας είναι ευλογημένος αιώνια• αμήν.

Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, τους παρέδωσε ο Θεός σε επαίσχυντα πάθη: έτσι, οι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις με αφύσικες• το ίδιο και οι άντρες• άφησαν τη φυσική σχέση με τη γυναίκα και φλογίστηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλο, διαπράττοντας ασχήμιες αρσενικοί μ’ αρσενικούς, και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα το τίμημα που ταίριαζε στην πλάνη τους. Κι αφού το θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, τους παρέδωσε ο Θεός στη μωρία τους, κι έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα. Είναι γεμάτοι από κάθε είδους αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία. Είναι γεμάτοι φθόνο, φόνο, φιλονικία, απάτη και κακοήθεια. Κακολογούν και κατηγορούν ο ένας τον άλλο, μισούν το Θεό, είναι κακοποιοί, υπερήφανοι, αλαζόνες, σκέφτονται μόνο πώς θα βλάψουν τους άλλους, είναι ανυπάκουοι στους γονείς τους. Άνθρωποι χωρίς σύνεση, δεν κρατούν το λόγο τους, δεν έχουν στοργή, διαλλακτικότητα και έλεος. Κι ενώ γνωρίζουν καλά τη θεϊκή προειδοποίηση, πως όσοι συμπεριφέρονται έτσι είναι καταδικασμένοι σ’ αιώνιο θάνατο, όχι μόνο κάνουν όλα όσα αναφέραμε, αλλά και επιδοκιμάζουν όσους βλέπουν να συμπεριφέρονται έτσι". (Ρωμαίους 1,24-32)

_______Και τώρα ας έλθουμε στα παραδείγματα, δηλ. στην εφαρμογή αυτών των αρχών της αχαλίνωτης ελευθερίας: ανήλικα κοριτσάκια των εννέα καί δέκα χρόνων οδηγούνται στο γάμο κατά το δίκαιο του Ισλάμ!

(Ας κάνουμε μια παρένθεση για να πούμε για γάμους κοριτσιών 7 καί 8 ετών στο Ισλάμ! Διαβάστε προσεκτικά:

Σχετικά με τους μουσουλμανικούς γάμους στη Γάζα, όπου είδαμε τους γαμβρούς να κρατούν από το χέρι 7χρονα και 10χρονα κοριτσάκια -νύφες τους, επιτρέψατέ μου να καταθέσω και τις εξής συμπληρωματικές σκέψεις.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι μουσουλμάνοι διακατέχονται από τόση μειονεξία και ατολμία σχετικά με τα ήθη και τα πιστεύματά τους. Παίρνουν ως γνώμονα τον χριστιανικό πολιτισμό και προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους.Ακόμη και την επιθετική και ημιάγρια "ιεραποστολή" τους, ως και την τζιχάντ (ιερό πόλεμο πλήρη κακουργημάτων) τα αρνούνται και τα κουκουλώνουν, παριστάνοντας ότι είναι υπέρμαχοι της Ειρήνης!..

Εν προκειμένω, και γιά όσους έσπευσαν αιδημόνως να εξευγενίσουν την κραυγαλέα παιδοφιλία της Γάζας, και πρότειναν το φαιδρό επιχείρημα ότι τα κοριτσάκια ήταν ..παρανυφάκια! έχουμε να πούμε ότι 1. η τελετή των μουσουλμάνων δεν προβλέπει παρανυφάκια. Οι δικολάβοι των μουσουλμάνων επεστράτευσαν σπασμωδικά ένα χριστιανικό έθιμο για να καλύψουν τις ντροπές τους.

2. επί πλέον, προς τί όλος αυτός ο υπερασπισμός και η προσπάθεια να μας πείσουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι ευπρεπέστατοι και άκρως εξευγενισμένοι, τη στιγμή, που ίδιος ο ιδρυτής της Θρησκείας τους, ο Μωάμεθ, παντρεύτηκε σε ηλικία 50 ή 52 ετών (το 620 ή 622 μΧ) την Αϊσά, έκτοτε αγαπημένη σύζυγό του (είχε, εννοείται, αρκετές επίσημες συζύγους και πολλές ανεπίσημες-παλλακίδες), η οποία τότε ήταν 7 ή 9 ετών!

Όπερ έδει δείξαι. Και η θεωρία του Μουσουλμανισμού δεν απαγορεύει τέτοιες αλλόκοτες και άνισες και ανισόρροπες συζεύξεις, και το παράδειγμα του πρωτοπόρου και εμπνευστού τους τα λέει όλα!. Θ.Α.

Πρωτοπόρος στη κατεύθυνση αυτή ο Μωάμεθ, ο οποίος παντρεύτηκε την Αϊσά, όταν αυτή ήταν ηλικίας 7 ετών! Tην ηραβωνίσθη 7 ετών και την ενυμφεύθη 9 ετών.

Έστρεψε τότε τους όφθαλμούς προς την μελλόνυμφον αυτού Αγεσάν (Αϊσάν), την ώραίαν θυγατέρα του Αβού-Βεκήρ. Δύο έτη παρήλθον άφ' ης έμνηστευσεν αυτήν, ούσαν τώ­ρα εννεαετή, εις ήλικίαν λίαν έτι τρυφεράν, καίτοι αι γυναίκες τα μάλα πρωΐμως μορφούνται εις τα της Α­νατολής ζωογόνα κλίματα. Οί γάμοι των ετελέσθησαν ολίγους μήνας μετά την εις Μεδίναν άφιξίν των,* *εορτασθέντες άπλοϊκώτατα· ο γαμήλιος δείπνος ήτον εκ γά­λακτος, η δε προιξ της νεονύμφου εκ δώδεκα οκών (οκάδων) αργύρου.

Η μνήστευσις της Φατιμές, της νεωτέρας θυγατρός του (Μωάμεθ) μετά του μαθητού του Αλή, έλαβε χώραν μικρόν έ­πειτα,* *ο δε γάμος των έτι αργότερον. Η Φατιμέ ήγε τότε το δέκατον πέμπτον προς το δέκατον έκτον έτος της ηλικίας της, ήτο δε καλλονής εξόχου, εκθειαζομένη υπό των Αράβων συγγραφέων ως μία εκ των τεσσάρων εντελών γυναικών, δι' ων ο Αλλάχ ηυδόκησε να κόσμηση την γην. Ο Αλής ήτον εικοσιδύο ετών περίπου. (Washingtown Irving. Βίος του Μωάμεθ. Έκδ.ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ. Ζάκυνθος. Σελ.141)

________Μετά τήν παρένθεση ας επιστρέψουμε στα δικά μας. Στη δική μας τραγική πραγατικότητα. Πατέρας συνάπτει σχέσεις με την θυγατέρα του. Μητέρα ωθεί την ανήλικη κόρη της στην πορνεία. Νεαρός χάκερ προσπαθεί να λανσάρει την "προστασία", που παρέχουν οι "μπράβοι της νύκτας" στο διαδίκτυο! Ληστές ληστεύουν καί δολοφούν αθώους για ευτελή χρηματικά ποσά! Η πύλη της κολάσεως προβάλλει ενώπιόν μας το απύλωτο στόμα της. Η Εκκλησιαστική επιρροή προσπαθεί να αποτρέπει όλα αυτά από τό κοινωνικό σώμα. Αλλά η κα Διαματοπούλου, Υπουργός της Α-παιδείας καί των Α-θρησκευμάτων στρέφεται εναντίον των "εκκλησιατικών επιρροών". Μα τι επί τελους έπαθε; Μήπως κάποιος την εμάτιασε; Ας μας πεί για ποιό λόγο τα έβαλε με το Χριστό μας και με την Εκκλησία Του;

________Η κα Διαμαντοπούλου ως Υπουργός επί της Παιδείας και εναντίον της Θρησκείας, χωρίς να το θέλει ίσως, διώχνοντας τον Χριστό από πό Σχολείο. λανσάρει ένα άλλο πρότυπο ζωής. Όπως αυτό, που θα διαβάσετε εδώ παρακάτω. Διότι χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται! Έτσι λοιπόν και ο πατέρας μπορεί να έχει σεξουαλικές σχέσεις με την θυγατέρα του! Το διαβάσαμε στο δικαστικό ρεπορτάζ! Το αναδημοσιεύουμε παρακάτω.

______Κυρία Διαμαντοπούλου αυτό τό πρότυπο ζωής επαγγέλλεσθε; Γι αυτό άραγε μάχεσθε και αντιμάχεσθε "τις εκκλησιαστικές επιρροές" στο σχολείο;

_______Κι εσείς, Σεβασμιώτατοι Αδελφοι μου, εκεί στην Αθήνα, στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, μ' ακούτε; Τα μάθατε τα μαντάτα; Τι θα κάνουμε λοιπόν; Μέ το ρεφραίν των "διακριτών ρόλων" θα τους αφήσουμε να τα ξεθεμελιώσουν όλα; "Και ουκ ήν φωνή, ουδέ ακρόασις!"

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΑΡΧΙΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ +12-08-2010

ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΡΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 12-02-2011 ΚΛΕΙΝΟΥΝ 6 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ...ΛΟΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟΝ.

Ο πατήρ Αυγουστίνος, (κατά κόσμον Ανδρέας) Ανδριτσόπουλος, καταγόταν από ένα μικρό χωριό της Μακρυνείας το Δαφνιά. Γεννήθηκε μέσα σε μια αγροτική οικογένεια, που χαρακτηριζόταν για την ευλάβειά της. Ο κ. Χαράλαμπος, ψάλτης του χωριού, μαζί με την πιστή σύζυγό του Βασιλική τηρώντας το θέλημα του Θεού απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Ευφροσύνη, τον Ανδρέα, τον Ιωάννη και τον Γεώργιο.


Ο Ανδρέας γεννήθηκε ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου, στις 21 Μαΐου του 1968. Από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής του θεωρήθηκε «ξεγραμμένος», αφού την ώρα της γεννήσεώς του συνέβη το εξής περιστατικό. Όταν το ταξί, με το οποίο η μητέρα του μεταφερόταν στην κλινική, έφτασε στην περιοχή «Ερμίτσα» (είναι το ενδιάμεσο σημείο μεταξύ πατρικού του σπιτιού και της Ι. Μ. Μυρτιάς!), ένιωσε έναν γλυκό αναστεναγμό και ξεκουράστηκε από τους πόνους της. Φτάνοντας στην κλινική, ο γιατρός προσπάθησε να βγάλει την μητέρα από το αυτοκίνητο, και διαπίστωσε ότι το έμβρυο είχε γεννηθεί και «κύλισε» στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Ο μαιευτήρας ζήτησε από την κ. Βασιλική να της προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες και να κάνει υπομονή για το παιδί που «χάθηκε». Η Παναγία όμως είχε άλλα σχέδια. Σε λίγο το «ξεγραμμένο» ανένηψε και ο μικρός Ανδρέας ξεκίνησε την προσωπική του πορεία προς τα έσχατα.

Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και ο Ανδρέας έπρεπε όλο το καλοκαίρι να βοηθά στην καλλιέργεια του καπνού. Παράλληλα ξεκίνησε τα μαθητικά του χρόνια στο δημοτικό σχολείο του χωριού Δαφνιάς και στην συνέχεια τελείωσε το γυμνάσιο και το Λύκειο στην Γαβαλού.

Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, άρχισε να διαφαίνεται μια ξεχωριστή κλίση προς την Εκκλησία. Τις πρώτες του πνευματικές εμπειρίες τις ζωγράφισαν στην παιδική ψυχή του η ευλάβεια της μητέρας του και ο ζήλος του ιεροψάλτη πατέρα του. Κάθε Κυριακή με την έναρξη του όρθρου έτρεχε στην Εκκλησία για να διακονήσει. Μάλιστα ο μακαριστός Λευίτης π. Κωνσταντίνος Παπαναστασίου τον ξεχώρισε και τον όρισε υπεύθυνο για το ιερό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Σε εκείνη την περίοδο, ο παππούς του Χρήστος Ανδρεόπουλος (θείος της μητέρας του), τον έγραψε συνδρομητή στο περιοδικό «ΣΠΙΘΑ» και του έδωσε δώρο, το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου Καντιώτη που είχε τίτλο «Ο Έλεγχος». Από τότε ο Ανδρέας άρχισε να έχει την καλή ανησυχία για την πορεία της Εκκλησίας και να ποθεί την ηθική ζωή

Καθώς η ζωή του κυλούσε ήρεμα, μέσα στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας, ο Θεός του έδωσε ένα μεγάλο δώρο. Ήταν περίπου 14 ετών, εορτή της Αναλήψεως και στο παραλίμνιο Εκκλησάκι της Μακρυνείας που πανηγύριζε, ο Ανδρέας με τους γονείς του, έφτασε πριν την πρώτη καμπάνα για να διακονήσει στο ιερό. Εκείνη η ημέρα ήταν η πλέον καθοριστική για την μετέπειτα πορεία του. Ως ιεροκήρυκας κατέφθασε στον Ι. Ν. Αναλήψεως ο πατήρ Κοσμάς Παπαχρήστος, ο σημερινός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ο Ανδρέας, όπως ο ίδιος ομολογούσε, εντυπωσιάστηκε με τον τρόπο που λειτουργούσε ο ιεροκήρυκας αλλά και ενθουσιάστηκε από το φλογερό κήρυγμά του. Μίλησε μαζί του και έκτοτε ο π. Κοσμάς, έγινε ο πνευματικός του, τον οποίο ακολούθησε πιστά μέχρι το τέλος της ζωής του.

Από εκείνη την στιγμή αυξήθηκε η πνευματικότητα και συστηματοποιήθηκε ο αγώνας του. Ο ζήλος του για την Εκκλησία μεγάλωνε. Πολλές φορές ξεκινούσε από το χωριό του για να πάει με τα πόδια, διαδρομή 7 χιλιομέτρων ως το μοναστήρι της Κατερινούς για να εκκλησιαστεί. Τότε δέχθηκε και έναν πειρασμό. Άρχισαν κάποιοι να τον ειρωνεύονται και να τον χλευάζουν για την ξεχωριστή συμπεριφορά και το ντύσιμο του, που διέφερε από αυτό των συνομηλίκων του. Το γεγονός αυτό δεν τον αποθάρρυνε, αλλά τον βοήθησε να οριοθετήσει την πορεία του, να προσέχει την καθαρότητα του και να μιμείται την ζωή των Αγίων.

Σε εγκόλπιο της Θείας Λειτουργίας που χρησιμοποιούσε ως μαθητής λυκείου – δώρο του πνευματικού του – σημειώνει με τα γράμματά του δεήσεις που αντικατοπτρίζουν τον προσωπικό του αγώνα: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων Σου, ελέησόν με τον αμαρτωλόν. Άγιε Ισαπόστολε Κοσμά, πρέσβευε τω ελεήμονι θεώ ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών» Κυριακή των Απόκρεων, Δαφνιάς 17-2-84. Και σε άλλη σελίδα δύο χρόνια μετά σημειώνει: «Εν πλήθει αμαρτιών μεμολυσμένον, μη με εξουθενώσης ο Θεός ο Σωτήρ μου» Δαφνιάς 24-5-1986.

Αποφοιτώντας από το Λύκειο Γαβαλούς έδωσε εξετάσεις και πέτυχε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Στα πρώτα φοιτητικά του χρόνια έμενε στο οικοτροφείο της αδελφότητος «ΣΤΑΥΡΟΣ» και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τον φλογερό Μητροπολίτη Φλωρίνης κυρό Αυγουστίνο Καντιώτη και την ιεραποστολική του αδελφότητα. Ιδιαιτέρως συνδέθηκε με τον Θεολόγο κ. Νικόλαο Σωτηρόπουλο, με τον οποίο συνεργάστηκαν ιεραποστολικά.

Μετά τις σπουδές του στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, με εξετάσεις πέτυχε την είσοδό του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την διάρκεια των θεολογικών του σπουδών, διέμεινε στο φοιτητικό οικοτροφείο «Μέγας Βασίλειος». Για να εξοικονομεί τα τροφεία δούλευε στο τυπογραφείο των εκδόσεων «Σωτήρ» και συνοδός σε σχολικά λεωφορεία της «Ελληνικής Παιδείας». Εργαζόταν ακόμα και στην καθαριότητα του οικοτροφείου, ώστε να μην επιβαρύνει την οικογένειά του.

Αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο, ξεκίνησε αυτό για το οποίο γεννήθηκε. Από παιδί ποθούσε την αφιέρωση και την ιεραποστολή. Ο Ανδρέας αφού ξεπέρασε όλα τα εμπόδια και τους πειρασμούς, αφιερώθηκε ως δόκιμος στην Ιερά Μονή Μυρτιάς. Το συγκεκριμένο μοναστήρι αποτελούσε χώρο συμπνευματισμού πολλών πνευματικών παιδιών του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. κ. Κοσμά.

Ο χρόνος που ο Θεός έσπρωξε τα βήματα του Ανδρέα στην Μυρτιά δεν ήταν τυχαίος. Ο από Παραμυθίας Μητροπολίτης Αγιάς και Συκουρίου Παύλος οσιακά εξεδήμησε στους ουρανούς και ο ηγούμενος γέροντας Σωφρόνιος ήταν ηλικιωμένος μόνος και άρρωστος. Ο Ανδρέας τον διακόνησε μέχρι τον θάνατό του.



Μετά από ένα διάστημα δοκιμασίας, ορίστηκε η Κυριακή 9 Οκτωβρίου 1994, ως η ημέρα για την κουρά του, κατά την οποία έλαβε και το «βαρύ» όνομα Αυγουστίνος.

Αρκετοί οι πειρασμοί των τελευταίων ημερών.
Η Παναγία με θαύμα τον έσωσε μία εβδομάδα πριν την κουρά, όταν βρισκόταν πάνω από το Ναό της Μεταμορφώσεως, στο σημερινό κοιμητήριο. Κατά παράδοξο τρόπο γλίστρησε και άθελά του πιάστηκε από τα δύο καλώδια της ΔΕΗ που υπάρχουν εκεί μέχρι σήμερα. Όταν συμφοιτητής του τον προσέγγισε, είδε τα χέρια του μελανά και τον άκουσε να λέει: «η Μαυροφόρα με τράβηξε…».

Αμέσως με την κουρά άρχισε μια καινούργια φάση στην ζωή του. Περιόδευε σε χωριά και πόλεις για να κηρύξει το μυστήριο της Αγίας Τριάδας, να ελέγξει την κακοδοξία. Μετέβη επανειλημμένως και στο εξωτερικό, στον Καναδά προσκεκλημένος της αδελφότητας «Ορθόδοξος Φωνή» του Μόντρεαλ και της αδελφότητας «Μέγας Αθανάσιος» του Τορόντο και κήρυξε σε διάφορες αίθουσες τις οποίες προσέφεραν η ενοικίασαν οι ομογενείς. Εκείνη την περίοδο δημιούργησε και τον ιεραποστολικό σύλλογο «Παναγία της Μυρτιάς» με έδρα το Αγρίνιο. Στον σύλλογο ξεκίνησε την ερμηνεία της Αγίας Γραφής, σε μαθήματα που εκφωνούσε κάθε Τετάρτη απόγευμα, με τρόπο που άλλος εύκολα δεν μπορούσε, προσφέροντας πολύτιμες γνώσεις και ωφέλεια στους ακροατές. Πολλά από τα θέματά του περιλαμβάνονται στις 60 τηλεοπτικές εκπομπές που έκανε στο τηλεοπτικό κανάλι «ΑΧΕΛΩΟΣ ΤV», αλλά και στις αναρίθμητες ραδιοφωνικές εκπομπές σε Ρ/Σ του Αγρινίου, του Μεσολογγίου, των Αθηνών και των Πατρών.

Αρχικά ο π. Αυγουστίνος δεν επιθυμούσε την Ιερωσύνη, αλλά την καθαρά ιεραποστολική δράση. Όταν όμως χειροτονήθηκε, την 26η Οκτωβρίου του 2001, στον Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, αλλοιώθηκε. Ο ελεγκτικός λόγος του μοναχού παρέμεινε μαχητικός, αλλά έγινε γλυκύς και πατρικός, ώστε τα τελευταία χρόνια αναρίθμητες ψυχές από το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο και αρκετοί άλλοι από την υπόλοιπη Μητρόπολη να αποκτούν καταφύγιο, καθοδήγηση και ανάπαυση στο πετραχήλι του. Το θυσιαστήριο της Μυρτιάς θα μαρτυρεί πάντα τις αλλοιώσεις του την ώρα του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων.

Ως κληρικός για πολλά χρόνια δεν μισθοδοτούνταν και όταν ύστερα από πιέσεις έλαβε μισθό, τα «σκορπούσε» σε ελεημοσύνες. Συχνά έλεγε: «Ο αληθινός μοναχός είναι εκείνος που στον παρόντα βίο, δεν έχει τίποτα άλλο παρά μόνο τον Χριστό».

Όλα αυτά έκαναν και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Κοσμά, να τον έχει στενό του συνεργάτη και να τον χειροθετήσει Αρχιμανδρίτη αμέσως μετά την χειροτονία του σε Επίσκοπο. Συχνά μάλιστα τον παρότρυνε να συμπληρώσει τα δικαιολογητικά για να τον εγγράψει στον κατάλογο των υποψηφίων για Αρχιερωσύνη, όμως ο π. Αυγουστίνος δεν το επιθυμούσε, αν και είχε όλα τα προσόντα.

Στις 12 Αυγούστου 2010, σε ηλικία 42 ετών, ο π. Αυγουστίνος έφυγε έξαφνα για την αιωνιότητα. Ο θάνατός του προκάλεσε συγκίνηση σε όλη την Μητρόπολη, αλλά και πέραν αυτής. Η συμμετοχή στην κηδεία του, στην Μονή της μετανοίας του, ήταν πάνδημη. Πλέον των 1500 λαϊκών και 100 κληρικών και μοναχών συνέρρευσαν στην Μυρτιά για να τιμήσουν έναν αγωνιστή και ειλικρινή ιερομόναχο. Της νεκρωσίμου ακολουθίας προέστη ο Μητροπολίτης μας και Πνευματικός του Πατέρας ο οποίος συγκινημένος εξήρε την προσωπικότητα και την αγωνιστικότητα του π. Αυγουστίνου. Επικηδείους ανέγνωσαν ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεώς μας π. Επιφάνιος Καραγεώργος, ο Δήμαρχος Θέρμου κ. Πορφύρης, ο θεολόγος κ. Γεώργιος Βλαχογιάννης εξ ονόματος του κ. Νικολάου Σωτηροπούλου, ο θεολόγος κ. Φώτιος Μάλαινος εκπρόσωπος του τοπικού παραρτήματος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων και η Ευφροσύνη Γκρίζη εκπρόσωπος των πνευματικών του τέκνων. Ο π. Αυγουστίνος σε ομιλία κατά την ημέρα της κουράς του σε μοναχό, είπε: «Ο μοναχός όταν εύρη τον μαργαρίτην Χριστόν, γίνεται ως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, όλος οφθαλμός, ως πυρ φλογιζόμενος όλος, κατά τον Αββά Ιωσήφ». Αυτή την φλόγα του Χριστού είχε αποκτήσει ο π. Αυγουστίνος. Αυτή βίωνε και αυτή κήρυττε. Και το δικό μας καθήκον απέναντί του είναι να κάνουμε την φλόγα του, φλόγα της δικής μας καρδιάς. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.

ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΞΕΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΟ BLOG ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΔΑΣ ...ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ....ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑ ΠΟΛΛΑ...ΦΑΣΚΕΛΑ...ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΝΝΟΙΑ!!

Ο διορισμός της κ. Άννας Διαμαντοπούλου στην θέση του Υπουργού Παιδείας, από την στιγμή που την κυβέρνηση της χώρας ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, από πολλούς ήταν ένα σημάδι του προς τα πού θα βαδίσει η χώρα σε πάρα πολλά ζητήματα.

Ο ρόλος της κ. Διαμαντοπούλου, τόσο στην υπεράσπιση Ρεπούσειων αποδομητικών θέσεων, όσο και οι γνωστές απόψεις της περί της “αγγλικοποίησης” της ελληνικής εκπαίδευσης, προϊδέασαν για αρκετά πράγματα.

Και σιγά σιγά, αυτές οι υποψίες επιβεβαιώνονται με την πορεία πλεύσης που η κ. Διαμαντοπούλου έχει επιλέξει. Σαν να μην ήταν αρκετή η κατάργηση του όρου “εθνικό” από το υπουργείο Παιδείας. Σαν να μην είναι αρκετές οι “εκπτώσεις” σε μια σειρά από ζητήματα της Παιδείας.

Πλέον η κ. Διαμαντοπούλου έρχεται να αφαιρέσει και το μάθημα των θρησκευτικών από τα σχολεία. Πρόκειται για μια κουβέντα που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Πριν από κάποιους μήνες επίσης είχε έλθει και πάλι στην επιφάνεια, αλλά τότε μετά το πύρ ομαδον που δέχτηκε η υπουργός τόσο από το διαδίκτυο όσο και από τον έντυπο τύπο, με την ΕΩ να πρωταγωνιστεί.

Φαίνεται όμως ότι η ίδια έχει πάρει την απόφαση της. Έτσι φάνηκε τουλάχιστον από τα όσα είπε σε πρόσφατη ομιλία της στο London School of Economics, όπου δήλωσε ότι προτίθεται να προβεί σε αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών.

Αλλαγές οι οποίες ουσιαστικά μεταλάσσουν την ύλη του από θέματα ορθοδόξου χριστιανικής ομολογίας και ηθικής σε μάθημα “θρησκειολογίας”. Ενώ παράλληλα θα περιλαμβάνει όλες τις θρησκείες “απαλλαγμένο από εκκλησιαστικές επιρροές”.

Όλοι ξέρουν ότι η κ. Διαμαντοπούλου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες “εκλεκτες” των διαφόρων διεθνών κέντρων στην χώρα μας. Και προφανώς το ότι συμβαίνει αυτό σίγουρα δεν οφείλεται στο ότι έχει μια συμβατή με τον υπόλοιπο ελληνικό λαό θεώρηση για το μέλλον του λαού μας.

Τόσο η γλώσσα όσο και η θρησκεία του ελληνικού λαού, αποτελούν δύο από τους πυλώνες του έθνους, όπως τουλάχιστον τους αναφέρει ο Ηρόδοτος. Το τρίτο, το όμαιμον είναι επίσης στο στόχαστρο.

Υπεύθυνη όμως για τους δύο πυλώνες είναι η κ. Διαμαντοπούλου, μέσω του υπουργείου του οποίου προϊστάται. Και έχει εκδηλώσεις τις προθέσεις της να υποσκάψει και τους δύο. Αντικαθιστώντας (βαθμηδόν είναι η αλήθεια) την ελληνική γλώσσα με την αγγλικά, καταργώντας τα θρησκευτικά στο σχολείο, διαχωρίζοντας κράτος και εκκλησία και ούτω καθ' εξής.

Όσο για τον τρίτο πυλώνα, την δουλειά έχουν αναλάβει τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών που βρίσκονται στην χώρα μας και οι οποίοι διαρκώς αυξάνονται.

«elora»9/02/2011

ΤΡΙΩΔΙΟ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΓΩΝΟΣ

Το άνοιγμα του λειτουργικού βιβλίου που ονομάζουμε Τριώδιο, σηματοδοτεί μια εκκλησιαστική περίοδο έντονων πνευματικών αγώνων.

Δυστυχώς, όμως, η περίοδος αυτή και κυρίως η Κυριακή των Απόκρεω, αλλά και η Κυριακή της Τυρινής, που λανθασμένα ονομάζεται δεύτερη Κυριακή της αποκριάς, ταυτίστηκαν με το μασκάρεμα και όλα τα παρεπόμενά του. Το μασκάρεμα, δηλαδή η τοποθέτηση από τον άνθρωπο προσωπείου (μάσκας) στην όψη του, καθώς και η αλλαγή της αμφίεσής του είναι κατάλοιπο της ειδωλολατρείας και φανερώνει την τάση του να κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να μπορή να πράττη ό,τι θέλει, σύμφωνα με τις εμπαθείς ορέξεις του, χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεών του.

Το μασκάρεμα που παρατηρείται κάθε χρόνο την περίοδο του Τριωδίου μας δίδει αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα:

Πρώτον. Τριώδιον είναι ένα βιβλίο της Εκκλησίας μας, αλλά και μια εκκλησιαστική περίοδος, που αρχίζει την Κυριακή του “Τελώνου και του Φαρισαίου”. Το πνεύμα της περιόδου αυτής δεν είναι η χαρά και η διασκέδαση, αλλά η μετάνοια, η περισυλλογή και το πένθος για τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό και με την είσοδό μας στο Τριώδιο ψάλλουμε κάθε Κυριακή, μέχρι και την Ε' Κυριακή των Νηστειών, μετά το Ευαγγέλιο του Όρθρου, “τής μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα”.

Δεύτερον. Το ξεφάντωμα και το μασκάρεμα αλλοιώνουν το πνεύμα της περιόδου του Τριωδίου και παράλληλα φανερώνουν την τάση του ανθρώπου να μη ασχολείται με τον εαυτό του, να μη εισέρχεται “στό ταμιείον του”, που είναι ο χώρος της καρδιάς, να μη ασχολείται με τον εαυτό του, αλλά να βγαίνη έξω και ασχολείται με τα αλλότροια και τα εξωτερικά πράγματα. Τα καθημερινά προβλήματα όμως δεν λύνονται με την προσπάθεια να τα ξεχάσουμε, αφού όταν περάση η περίοδος αυτή προβάλλουν εντονότερα και καταπιεστικά. Τα μεγάλα προβλήματα που μας ταλανίζουν και κυρίως το μεγάλο πρόβλημα της φθοράς και του θανάτου λύνονται με την ένταξή μας στην στήν εκκλησιαστική παράδση και ζωή, όπου με την χάρη του Θεού υπερβαίνονται στα όρια της προσωπικής ζωής.

Τρίτον. Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που αρχίζει την Κυριακή του Τριωδίου και τελειώνει το Μέγα Σάββατο μας προετοιμάζει, με την νηστεία, τις ιερές Ακολουθίες και την συχνή τέλεση της θείας Λειτουργίας, να βιώσουμε την χαρά και την χάρη της Αναστάσεως. Συγχρόνως όμως μας βοηθά και μας παρακινεί στο να πετάξουμε τα προσωπεία, να αποβάλουμε την ιδοτέλεια και την υποκρισία και από άτομα να γίνουμε πρόσωπα. Να γίνουμε αληθινοί και ειλικρινείς στις σχέσεις μας με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας.

Η μάσκα και τα ρούχα με τα οποία μεταμφιέζεται κάποιος, σε αντίθεση με αυτό που επιδιώκει, δηλαδή να κρυφθή, αποκαλύπτουν και ξεσκεπάζουν τον εσωτερικό του κόσμο και φανερώνουν όλα τα πάθη του. Ο “πειρασμός” του μασκαρέματος συντελεί στο να πέσουν οι μάσκες πού, συνειδητά ή ασυνείδητα, φοράμε όλο τον χρόνο και αφήνει να αποκαλυφθούν “των καρδιών οι λογισμοί”.

Η αληθινή μετάνοια είναι ο ασφαλής δρόμος για την εύρεση του προσώπου, που τα χαρακτηριστικά του είναι η ανιδιοτελής αγάπη και η ελευθερία από την τυραννία των παθών και το κράτος του θανάτου.

Πρωτ. Γ.Δ.Π.

«Εκκλησιαστική Παρέμβαση»Ιανουάριος 2001