Το άνοιγμα του λειτουργικού βιβλίου που ονομάζουμε Τριώδιο, σηματοδοτεί μια εκκλησιαστική περίοδο έντονων πνευματικών αγώνων.
Δυστυχώς, όμως, η περίοδος αυτή και κυρίως η Κυριακή των Απόκρεω, αλλά και η Κυριακή της Τυρινής, που λανθασμένα ονομάζεται δεύτερη Κυριακή της αποκριάς, ταυτίστηκαν με το μασκάρεμα και όλα τα παρεπόμενά του. Το μασκάρεμα, δηλαδή η τοποθέτηση από τον άνθρωπο προσωπείου (μάσκας) στην όψη του, καθώς και η αλλαγή της αμφίεσής του είναι κατάλοιπο της ειδωλολατρείας και φανερώνει την τάση του να κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να μπορή να πράττη ό,τι θέλει, σύμφωνα με τις εμπαθείς ορέξεις του, χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεών του.
Το μασκάρεμα που παρατηρείται κάθε χρόνο την περίοδο του Τριωδίου μας δίδει αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα:
Πρώτον. Τριώδιον είναι ένα βιβλίο της Εκκλησίας μας, αλλά και μια εκκλησιαστική περίοδος, που αρχίζει την Κυριακή του “Τελώνου και του Φαρισαίου”. Το πνεύμα της περιόδου αυτής δεν είναι η χαρά και η διασκέδαση, αλλά η μετάνοια, η περισυλλογή και το πένθος για τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό και με την είσοδό μας στο Τριώδιο ψάλλουμε κάθε Κυριακή, μέχρι και την Ε' Κυριακή των Νηστειών, μετά το Ευαγγέλιο του Όρθρου, “τής μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα”.
Δεύτερον. Το ξεφάντωμα και το μασκάρεμα αλλοιώνουν το πνεύμα της περιόδου του Τριωδίου και παράλληλα φανερώνουν την τάση του ανθρώπου να μη ασχολείται με τον εαυτό του, να μη εισέρχεται “στό ταμιείον του”, που είναι ο χώρος της καρδιάς, να μη ασχολείται με τον εαυτό του, αλλά να βγαίνη έξω και ασχολείται με τα αλλότροια και τα εξωτερικά πράγματα. Τα καθημερινά προβλήματα όμως δεν λύνονται με την προσπάθεια να τα ξεχάσουμε, αφού όταν περάση η περίοδος αυτή προβάλλουν εντονότερα και καταπιεστικά. Τα μεγάλα προβλήματα που μας ταλανίζουν και κυρίως το μεγάλο πρόβλημα της φθοράς και του θανάτου λύνονται με την ένταξή μας στην στήν εκκλησιαστική παράδση και ζωή, όπου με την χάρη του Θεού υπερβαίνονται στα όρια της προσωπικής ζωής.
Τρίτον. Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που αρχίζει την Κυριακή του Τριωδίου και τελειώνει το Μέγα Σάββατο μας προετοιμάζει, με την νηστεία, τις ιερές Ακολουθίες και την συχνή τέλεση της θείας Λειτουργίας, να βιώσουμε την χαρά και την χάρη της Αναστάσεως. Συγχρόνως όμως μας βοηθά και μας παρακινεί στο να πετάξουμε τα προσωπεία, να αποβάλουμε την ιδοτέλεια και την υποκρισία και από άτομα να γίνουμε πρόσωπα. Να γίνουμε αληθινοί και ειλικρινείς στις σχέσεις μας με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας.
Η μάσκα και τα ρούχα με τα οποία μεταμφιέζεται κάποιος, σε αντίθεση με αυτό που επιδιώκει, δηλαδή να κρυφθή, αποκαλύπτουν και ξεσκεπάζουν τον εσωτερικό του κόσμο και φανερώνουν όλα τα πάθη του. Ο “πειρασμός” του μασκαρέματος συντελεί στο να πέσουν οι μάσκες πού, συνειδητά ή ασυνείδητα, φοράμε όλο τον χρόνο και αφήνει να αποκαλυφθούν “των καρδιών οι λογισμοί”.
Η αληθινή μετάνοια είναι ο ασφαλής δρόμος για την εύρεση του προσώπου, που τα χαρακτηριστικά του είναι η ανιδιοτελής αγάπη και η ελευθερία από την τυραννία των παθών και το κράτος του θανάτου.
Πρωτ. Γ.Δ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου