ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ΣΚΟΠΙΑ
Κρατάμε μέσ' στα χέρια μας τα πρόσωπά μας Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται Στην κάθε μας ματιά.
Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα Η χάρη τους είναι ψηλή περιπλοκάδα Που σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας Μέσα στ' αστέρια.

ΡΙΠΗ
Σαράντα χρόνια και σαράντα πέντε μέρες

Πριν ανοιχθούν οι κάμποι και οργωθούν

Πριν αναβρύσουν εκ βαθέων οι σποράδες

Κ' οι κοραλλένιες συμπληγάδες των νησιών

Πριν γίνει μάτι η συσπείρωσις του σκότους

Κι αλλάξουν λέπια τα θαλάσσια ζωντανά

Βγήκες ορθή σχεδόν γυμνή κ' απροκαλύπτως

Εντός αφάνταστης στιγμής που μας γελούσε

Μικρή παιδίσκη καθώς ύδωρ μιας πηγής.