π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Δείτε και τον αγαπητό π. Νικόλαο Λουδοβίκο, να μας μιλάει για την Θεολογία του σώματος.

ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ Π. ΝΙΚΩΝ

Καλημέρα δείτε τον π. Νικων να μιλαει για την μετα-θανατον ζωη.Είναι το πρωτο μερος της ομιλίας,
για την υπολοιπη ανατρεξτε στο youtube.

ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ



Το μείζον τούτον έργον εκδίδεται εις τέσσερις πολυτελείς τόμους και περιλαμβάνει τον ερμηνείαν των αναγιγνωσκομένων Ευαγγελικών και αποστολικών περικοπών την Κυριακήν όλου του έτους, καθώς και αντιστοίχους ομιλίας δια κάθε μίαν εξ αυτών. Πρόκειται περί ενός εξαιρετικού συμβουλευτικού οδηγού, απευθυνομένου εις τον κληρικόν δια των συγγραφών εκκλησιαστικών κηρυγμάτων, ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί απαραίτητον ερμηνευτικόν εγχειρίδιον και δια κάθε ευσεβή εκκλησιαζόμενον λαϊκόν, προκειμένου ούτος να κατανοεί πληρέστερον τα βαθύτερα πνευματικά και θεολογικά νοήματα την εν τη Θεία Λειτουργία αναγιγνωσκομένων περικοπών του Ευαγγελίου και του Αποστόλου.

Το Κυριακοδρόμιον είναι έργον του σπουδαίου λογίου Μητροπολίτου Νικηφόρου Θεοτόκη (+1800) όστις διετέλεσεν Αρχιεπίσκοπος Αστραχανίου και Σταυρουπόλεως εν Ρωσία και υπήρξεν συγγραφεύς πλειάδος θεολογικών και επιστημονικών συγγραμμάτων.

OCTROB ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ

http://www.youtube.com/watch?v=7uZSZkLIic4

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Περάσαμε πιὰ τὸ πέλαγος τῆς νηστείας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Καὶ τώρα στεκόμαστε μπροστὰ στὴ θύρα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὁποῦ ὀνομάζεται Μεγάλη ὄχι γιατί εἶναι μεγαλύτερη, ἢ ἔχει περισσότερες μέρες, ἀλλὰ «ἐπειδὴ μεγάλα ἡμῖν γέγονεν ἐν αὐτῇ παρὰ τοῦ Δεσπότου κατορθώματα. Καὶ γὰρ ἐν αὐτῇ τῇ ἑβδομάδι τῇ Μεγάλῃ, ὅπως λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἡ χρονία τοῦ διαβόλου κατελύθη τυραννίς· ὁ θάνατος ἐσβέσθη· ὁ ἰσχυρὸς ἐδέθη· τὰ σκεύη αὐτοῦ διηρπάγη· ἁμαρτία ἀνηρέθη· ἡ κατάρα κατελύθη· ὁ Παράδεισος ἀνεώχθη· ὁ Οὐρανὸς βάσιμος γέγονεν· ἄνθρωποι ἀγγέλοις ἀνεμίγησαν· τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ ἤρθη· τὸ θριγγίον περιηρέθη· ὁ τῆς εἰρήνης Θεὸς εἰρηνοποίησε τὰ ἄνω καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· διὰ τοῦτο Μεγάλη καλεῖται Ἑβδομάς».

Ὄντως φοβερὰ αὐτῆς τῆς ἑβδομάδος τὰ Μυστήρια! Ὅλη ἡ ποίηση τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ ὅλη ἡ δόξα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα πηγάζουν. Aπ᾿ τὸν καιρὸ πού, μαθητούδια ἀκόμη περιμέναμε με λαχτάρα να σημάνει η καμπάνα του Αγίου Νικολάου, για να τρέξουμε στις Ιερές Ακολουθίες των Παθών του Κυρίου μας. Μας συγκινούσε η καλλικέλαδη φωνή του μπαρμπα Χρήστου και του Νίκου και ζούσαμε μέσα από την ιεροπρεπέστατη ιερουργία του παπα Χρήστου , όλη την Θεολογία του Σταυρού. Έρχοταν η Μεγάλη Παρασκευή και ανεβαίναμε στο καμπαναριό να χτυπήσουμε τις καμπάνες πένθιμα όπως ταίριαζε σε μια τόσο πένθιμη ημέρα, όπου ο Υιός του Θεού βρίσκεται στον Αδη , για να καταλύσει τα δεσμά του.

Ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, ὅλη τὴν Ἑβδομάδα ἔχει ἕνα μεγάλο δρόμο νὰ ὁδοιπορήσει. Μεγάλο, ὄχι μὲ τὶς ἐξωτερικές, ἀλλὰ μὲ τὶς ἐσωτερικὲς διαστάσεις. Ἕνα δρόμο, ποὺ περπάτησε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ναί, κι ἂς μὴ φανεῖ σὲ κανέναν αὐτὸ τὸ πράγμα παράδοξο. Ἂν δὲν «συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν», δὲν θὰ μπορέσουμε οὔτε τὴ Μεγαλοβδομάδα νὰ νιώσουμε, οὔτε καὶ στὴν Ἀνάσταση νὰ φτάσουμε μαζί του. Σ᾿ αὐτὸ τὸ δρόμο, ποὺ βρίσκεται πάντα κάτω ἀπ᾿ τὴ σκιὰ τοῦ Σταυροῦ, καὶ ἀντικρύζει στὸ βάθος τὸ φωτεινὸ λόφο τῆς Ἀναστάσεως, οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔβαλαν μερικὰ σημάδια σὰν ὁρόσημα, ποὺ μᾶς βοηθοῦν κι αὐτὰ μ᾿ ἕναν εἰδικὸ τὸ καθένα τρόπο, γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό μας.

Τὴ Μεγάλη Δευτέρα, μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ παγκάλου καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταρασθείσης συκῆς». Δοξάζεται καὶ τιμᾶται ὁ πάγκαλος Ἰωσήφ, γιατί «τῆς Αἰγυπτίας τότε ταῖς ἡδοναῖς μὴ δουλεύσας», ἐσκλαβώθηκε μὲν κατὰ τὸ σῶμα, ἀλλὰ κατὰ τὴν ψυχὴ ἔμεινε ἀδούλωτος, ὁ ἀοίδιμος καὶ σώφρων, καὶ ἔτσι ἀξιώθηκε νὰ γίνει κυρίαρχος ὅλης τῆς Αἰγύπτου. Ἡ κατάρα ἔπειτα τῆς ἄκαρπης συκιᾶς, μᾶς λέει ν᾿ ἀποφεύγουμε τὸ πάθος καὶ νὰ κάνουμε ἔργα καὶ καρποὺς πνευματικούς, γιὰ νὰ μὴ μᾶς εὕρῃ ὁ Χριστὸς μὲ φύλλα μοναχὰ σὰν ἔρθει, καὶ μᾶς δείξει τὴ φωτιά, σὰν μοίρα ἀναπόφυγη τῶν ἀκάρπων μας δέντρων.

Τὴ Μεγάλη Τρίτη θ᾿ ἀκούσουμε: «τῆς τῶν δέκα παρθένων παραβολῆς μνείαν ποιούμεθα», δηλ. τῶν πέντε φρονίμων καὶ τῶν πέντε μωρῶν παρθένων, μὲ τὶς διδακτικὲς λαμπάδες τους. Μᾶς συμβουλεύει κ᾿ ἐδῶ μὲ ὕμνους ἐξαίσιους ἡ Ἐκκλησία μας, « νὰ ἀνάψωμεν τὰς νοητὰς λαμπάδας τῶν ψυχῶν μας, ὡς αἱ φρόνιμοι ἐκεῖναι παρθένοι. Ώστε μὲ τὸ λαμπρὸν φῶς τῶν λαμπάδων μας καὶ μὲ ὕμνους πνευματικούς, συναπαντήσωμεν τὸν ἀθάνατον νυμφίον τῶν ψυχῶν, δηλαδὴ τὸν Δεσπότην μας Ἰησοῦν Χριστόν, ο οποίος θὰ ἔλθει ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ κόσμου, διὰ νὰ ἐμβάσει τὰς δρονίμους ψυχὰς μέσα εἰς τὸν οὐράνιον νυμφώνα τῆς ἀϊδίου τρυφῆς  καὶ βασιλείας».

Τὴ Μεγάλη Τετάρτη: «τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ πόρνης γυναικὸς μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρὸ τοῦ σωτηρίου Πάθους μικρὸν τοῦτο γέγονεν». Ποιὸς δὲν δακρύζει, ὅταν σκεφθεῖ ὅτι, ἐνῶ ὅλοι ἁμαρτάνουμε (καὶ πολλὲς φορὲς βαρύτερα ἀπὸ τὴν πόρνη) ὡστόσο δὲν ἀκολουθοῦμε τὸ παράδειγμά της, γιὰ νὰ σβήσουμε μὲ δάκρυα μετανοίας τὸ χειρόγραφο, ποὺ εἶναι φορτωμένο μὲ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Τὴ Μεγάλη Πέμπτη «ἑορτάζομεν τὸν Ἱερὸν Νιπτῆρα, τὸν Μυστικὸν Δεῖπνον, τὴν ὑπερφυᾶ προσευχὴν καὶ τὴν Προδοσίαν». .

Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ «τὰ Ἅγια καὶ Σωτήρια καὶ Φρικτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν».

Καὶ τὸ Μέγα Σάββατον «τὴν Θεόσωμον Ταφὴν καὶ τὴν εἰς ᾍδου κάθοδον τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν».

Όμως  πίσω ἀπὸ τὰ μαρτύριο καὶ τὸ Πάθος τῆς Σταυρώσεως, ὁ ὀρθόδοξος χριστιανὸς βλέπει πάντοτε τὸ γλυκὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει νὰ ἰδεῖ τὰ Πάθη μέσα σ᾿ ἕνα ζοφερὸ καὶ καταλυτικὸ σκοτάδι. Ὁ ὀρθόδοξος – καὶ ὁ Ἕλληνας ἰδιαίτερα, ποὺ πέρασε τόσα καὶ τόσα πάθη μέσα στὴ μακραίωνη πορεία τῆς ἱστορίας του – εἶναι ντυμένος μὲ τὸ ζεστὸ ἔνδυμα τῆς χαρμολύπης. Πάσχει καὶ ὑποφέρει, ἀλλὰ ὄχι μὲ ἀσυγκράτητο σαρκικὸ πόνο. Ἡ πνευματικὴ φιλοσοφία τοῦ Σταυροῦ, αὐτὲς τὶς ἡμέρες εἰδικώτερα, πρέπει νὰ εἶναι ὁ ἐπιούσιος ἄρτος μας, ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς μας.

Έτσι  ας συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι᾿ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς», «ἵνα μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».

Καλό Πάσχα.

Εκεί που ζουν οι τίγρεις

Ο Ελεάζαρ φον Βογκάου εργάζεται ως ανταποκριτής ειδησεογραφικού πρακτορείου στην Αλκάνταρα της Βραζιλίας. Η γυναίκα του Ελάινε, καθηγήτρια παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια, τον έχει εγκαταλείψει και συμμετέχει σε μια επιστημονική αποστολή στη ζούγκλα του Μάτο Γκρόσο, εκεί όπου κάποιες τελετουργίες ιθαγενών τελούνται στα λατινικά. Η κόρη τους Μοέμα είναι φοιτήτρια εθνολογίας, παραδομένη στη χρήση ουσιών. Δίπλα τους, η μιγάδα Σολεντάντ, η μυστηριώδης, γοητευτική Ιταλίδα Λορεντάνα, ο διεφθαρμένος κυβερνήτης του Μαρανιάουν και η αλκοολική σύζυγός του, ο Νέλσον, ένα ανάπηρο αγόρι από τις φαβέλες που ονειρεύεται να εκδικηθεί, ο σοφός γιατρός Εούκλιντες ντα Κούνια, αλλά και κάποιοι οπαδοί του ναζισμού. 


Τι συνδέει αυτά τα πρόσωπα μεταξύ τους; Ο Αθανάσιος Κίρχερ, Ιησουίτης που έζησε τον 17o αιώνα, αμφιλεγόμενος επιστήμονας, πρόδρομος, μεταξύ άλλων, της αιγυπτιολογίας και της ηφαιστειολογίας, που διέπρεψε επίσης στη γλωσσολογία, την ιατρική, τη γεωμετρία, την οπτική, αλλά και τη μελέτη της Καββάλα, εφευρέτης του μαγικού φανού και πιθανόν μεγαλοφυής απατεώνας!


Η βιογραφία του Κίρχερ, ανέκδοτο χειρόγραφο γραμμένο από τον αφοσιωμένο μαθητή του, τον Κάσπαρ Σοτ, που εξιστορεί τα συναρπαστικά ταξίδια και τις περιπέτειες του Κίρχερ σε όλη την Ευρώπη, φτάνει στα χέρια του Ελεάζαρ: του προτείνουν να αναλάβει την επιμέλεια και το σχολιασμό της έκδοσης, αφού στο παρελθόν, όταν σπούδαζε στη Χαϊδελβέργη, είχε μελετήσει το έργο του Ιησουίτη.


Η βιογραφία αυτή θα αποτελέσει το συνδετικό νήμα της αφήγησης σε ένα μυθιστόρημα-ποταμό, μια μπαρόκ πολυφωνία όπου αναδύονται όλες οι όψεις της Βραζιλίας, αλλά κυρίως προβάλλονται οι άνθρωποι, η τρέλα τους, οι ανησυχίες τους, η δίψα τους, η αναζήτηση του χαμένου παραδείσου, πάντα ανολοκλήρωτη· είναι ήδη αργά, όταν ξεκινούν. 


Ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, που παίζει με τις αντηχήσεις και τις αντανακλάσεις, με την αλήθεια και τα φαινόμενα, με την πραγματικότητα και τη μυθοπλασία, συνδυάζοντας με τρόπο σαγηνευτικό την περιπέτεια και τον φιλοσοφικό μύθο, την ψυχολογία, την κοινωνική ανάλυση, την ιστορία και την πολιτική. 


Το συναρπαστικό παλίμψηστο μυθιστόρημα του Μπλας ντε Ρομπλές παραπέμπει στα έργα των Μπόρχες, Κορτάσαρ, Καλβίνο, Έκο, αλλά και στον Ποτότσκι και το "Χειρόγραφο της Σαραγόσα".

MIENTRAS DUERMES.....

ενα πολύ καλο θριλλερ....

MIENTRAS DUERMES
SLEEP TIGHT 

του Χαούμε Μπαλαγκουέρο
με τους Λουίς Τοσάρ, Μάρτα Ετούρα, Αλμπέρτο Σαν Χουάν

Υπόθεση:

Ο Σεζάρ εργάζεται ως θυρωρός σε ένα συγκρότημα πολυκατοικιών στη Βαρκελώνη. Κι ενώ περνά απαρατήρητος από τους ενοίκους, ο ίδιος γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους, για κάθε έναν ξεχωριστά, αλλά ειδικά για έναν... Η Κλάρα είναι μια νεαρή κοπέλα που βλέπει απ' τη θετική πλευρά τη ζωή. Αυτή η στάση για τη ζωή όμως εκνευρίζει τον Σεζάρ ο οποίος δεν θα χαρεί αν δε σβήσει αυτό το χαμόγελο απ' τα χείλη της μια για πάντα, γιατί ο ίδιος τρέφεται από τον πόνο των άλλων. Απολαμβάνει τη δυστυχία τους λατρεύει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να σπέρνει τη μιζέρια και να τη βλέπει να μεγαλώνει. Στην Κλάρα βρίσκει το τέλειο θύμα και θα φτάσει στα άκρα ώστε να την κάνει δυστυχισμένη. Ένα ψυχολογικό θρίλερ από τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη των [REC] και [REC2], Jaume Balaguero.